Czy są produkcje, które w pełni was usatysfakcjonowały? Pewnie są, ale bez wątpienia te zwane przez was “idealnymi” posiadają parę minusów, które nie wypada wymienić. Skoro ideał to ideał.
Tak sobie pomyślałem dosłownie pięć minut temu, gdy postanowiłem stworzyć jakiś felieton, że właśnie o tym będzie temat. W końcu parokrotnie zastanawiałem się co by było z połączenia dwóch tytułów, które uwielbiam. Teraz postanowię połączyć wszystko do jednej kupy. Zobaczymy co z tego wyjdzie.
Oczywiście dla mnie najważniejszy element idealnej gry to fabuła. Moja ukochana produkcja – Final Fantasy VIII jest z założenia prosta fabularnie. Mamy głównych bohaterów, musimy ocalić świat bla, bla, bla. Pomijam już fakt, że w między czasie wszystko genialnie rozwija się i zamienia w wiele pobocznych wątków. Ale niech będzie. Skoro to moja ulubiona gra, to pierwszy punkt już mam: ratowanie świata.
Musimy uratować świat. Dobrze, ale czemu, dlaczego, kim, jak i gdzie? Jaką produkcję teraz wpleść w to?
Najbardziej zauroczył mnie świat Albionu, znanego z Fable. Ale jednak wybiorę coś bardziej przyziemnego. Chociaż z Ziemią rzadko miało się kontakt: świat Mass Effect.
Tak, teraz trzeba wybrać kogoś porządnego. Tylu tych bohaterów jest. Pan 47, kochana i pocieszna Lara Croft. A może Sam Fisher? Nie, nie. Tutaj potrzeba kogoś niesamowitego. O! Mam! Daniel Fortesque. Największa gwiazda kultowej serii MediEvil. Pasuje myślicie? Szkielet w zbroi.
Dobrze głównego bohatera mam, wiem gdzie wszystko się wydarzy, jaki jest ku temu cel. Ale skoro to ma być idealna gra to trzeba pomyśleć teraz technicznym okiem.
Wszystko byłoby super, gdyby zaprezentowane to było w najnowszej technologii. Rzadko artystyczny aspekt idzie w parze z technicznym, ale jeśli tak pomyśleć to Wszechświat wyglądałby bardzo soczyście na CryEngine 3. Ta czysta, realnie wyglądająca woda, oświetlenie, trawa i sporo drzew. Tak, to musi być silnik Cryteka. Muzykę koniecznie musi skomponować Jesper Kyd (znany głównie z Assassin’s Creed II). Dialogi prosiłbym, aby przygotowało studio Bioware, tudzież CD Projekt Red.
No dobrze muszę w jedną całość na razie dać wszystko to co mam, aby nie pomylić się: jako sir Daniel Fortesque musimy zbawić świat przed… Shodan, szaloną sztuczną inteligencją znaną z System Shock. Mało tego, niech pomaga jej GlaDOS, która kieruje poczynaniami Piramidogłowego. Fantazja mnie poniosła bardzo. Jak GlaDOS ma kierować czarnym charakterem znanym z serii Silent Hill? Powiedzmy, że pod tą piramidką ma komputerowe chipy. Oj tak, fantazja zupełnie mnie poniosła, nie ma co. No dobrze, wszystko zaprezentowane jest na CryEngine 3. Ale przecież to nie wszystko. Walka – ma być mnóstwo walki. I żeby była ona trudna, dlatego też jest parę możliwości jej zaprezentowania: taktyczna walka jak w przypadku XCOM, albo jak w jRPG – a jak ktoś woli czystą akcje w czasie rzeczywistym to taki Max Payne z bullet time. Już widzę te zwolnione tempo, gdy Daniel wystrzeliwuje swoje kości w oponentów. W przerwach między walkami jest też troszkę luzów, które dają możliwość rozmowy z innymi ludźmi w grze. Okienko wyboru dialogu, parę sekund na wybranie swojej odpowiedzi, żeby dodać troszkę dramaturgii. Wszystko oczywiście będzie miało wpływ na dalsze losy naszego bohatera. Może wprowadzić platformowe elementy? W końcu ostatnio cieszą się popularnością (Darksiders, Prince of Persia, Assassin’s Creed)? Niech i tak będzie. Po statkach kosmicznych będziemy sobie skakać, a co tam. W końcu to ma być otwarty świat z nieograniczoną możliwością i gra idealna, co nie?
A właśnie, tak sobie przypomniałem, że bardzo mi się spodobał dialog w głowie (Dark Messiah of Might and Magic). To będzie też dobre, taki miły akcent kobiecy. Nawet zaczerpnięty żywcem z tej produkcji. A to zażartuje od czasu do czasu, a to przedstawi pięknie informacje o danym obszarze. Co by tu jeszcze dodać do tej idealnej gry? Skoro walka to przydaliby się przeciwnicy. Weźmy zatem tych z Mass Effect, dodajmy również osobników z serii F.E.A.R., którzy mieli świetną sztuczną inteligencję i na sam koniec dorzućmy coś ze świata fantasy – gobliny, orkowie, itp. Kto powiedział, że goblin nie może strzelać z pistoletów laserowych? Ot taka abstrakcja.
No i to chyba na tyle? Zapiszę jedynie w podpunktach wszystko, tak dla jasności.
- głównym bohaterem jest Daniel Fortesque, któremu w głowie szumi nie tylko pustka, bo mózgu nie ma, ale i głos kobiecy. Dziwne, nie?
- akcja dzieje się w galaktyce, na różnych planetach i statkach kosmicznych- głównym celem jest powstrzymanie szalonej Sztucznej Inteligencji wraz z jej poplecznikami
- walki ukazane są z kilku perspektyw (rzut izometryczny, lub turowa walka jak w jRPG, albo też czysta akcja w czasie rzeczywistym z możliwością użycia bullet time). Od gracza zależy, z której będzie korzystał.
- eksplorować otoczenie można w swobodny sposób
- dialogi z wyborem odpowiedzi w wyznaczonym czasie. Mają wpływ na dalsze przygody.
- mnóstwo przeciwników: gobliny, orki, gethy, żołnierze, itd.
A byłbym zapomniał, do idealnej gry nadaje się również idealny gracz. Jakie musi mieć predyspozycje, aby móc w ogóle zagrać w tę produkcję? Zwinne palce, inteligentny, powinien szybko reagować, przystojny, genialny w tym co robi, czyli po prostu taki… ja. Dziękuję, dobranoc.
Wszystko napisane luźnym językiem dla luźnych graczy, z luźnymi palcami i umysłem (cokolwiek to ma znaczyć).
Zachęcam do zabawy, jeśli macie swoje pomysły napiszcie na tomasz.butrykowski@gamemag.pl
Pamiętajcie, że można bardziej się rozdrabniać w tym wszystkim. Weźmy na przykład bohatera: nogi Hulka, ręce Dantego, głowa Hitmana, tułów… Lary. Być może (a raczej na pewno) zrobię osobny felieton z waszymi propozycjami/pomysłami. Podpisujcie się do prac! W razie jakbym zacytował wasz tekst, żebym wiedział jak go podpisać (ksywki, imię nazwisko, co chcecie). Powodzenia i liczę na was!